Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Love is missing





...ένα ξέρω. Πως πρέπει να μαζέψεις τα κομμάτια σου, να πορευτείς με ό,τι έχεις και να μην ελπίζεις τίποτα. Μη ζητάς να σ' αγαπήσουν μα μήτε να σε λυπηθούν. Τώρα γιατί και αν έχει νόημα όλο αυτό μη με ρωτήσεις. Φτάνει να βλέπεις το άσπρο και να μη θέλεις να το κάνεις κόκκινο ντε και καλά. Φτάνει να προσδοκάς το εφικτό. Ή ακόμα καλύτερα να μην προσδοκάς τίποτα. Έτσι κι αλλιώς όλα τ' άλλα ανήκουν σε μια άλλη σφαίρα. Αυτή του φανταστικού. Και όπως όλα τα φανταστικά πράγματα, υπάρχουν αλλά δεν μπορείς ούτε να τ' αγγίξεις ούτε να γευτείς. Καταλαβαίνεις νομίζω. Όπως καταλαβαίνεις και την κατηφόρα. Όπως ό,τι κανείς δεν χρωστά σε κανέναν, όλα είναι τίποτα και η ζωή ένας αγώνας μάταιος γι' αγάπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου