προς τα πάνω

... κι έμεινε να στροβιλίζεται στο κενό για μήνες. Σαν πεφταστέρι που μόλις άρχισε να λάμπει έπεσε.
Καμιά ανθρώπινη καρδιά δεν πρόλαβε να κάνει ευχή. Δεν μπόρεσε κανείς να τον σώσει.
Χάθηκε. Κάπου. Και περίμενε την πρόσκρουση.

Αργησε πολύ. Τραυματίστηκε άσχημα όταν έγινε.
Δεν μπορούσε να μιλήσει, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

Έμεινε καιρό έτσι. Μάζεψε δυνάμεις απ' το τίποτα και μετά πήρε φόρα. Έσπασε το τζάμι και πήδηξε.
Μόνο που πήδηξε ψηλά. Πολύ ψηλά. Έδωσε ώθηση προς τα πάνω.

Τώρα που σου μιλάω παίρνω κι άλλο ύψος, μου είπε.
 ..και το μόνο πράγμα που θέλω είναι να πέσω απαλά κάπου που να μυρίζει όμορφα.Και δεν υπάρχει τίποτα που να μυρίζει πιο όμορφα απο σένα.